22 Ocak 2009 Perşembe

günün ardından...

Bir insan tüm bu olup bitenlerle nasıl baş edebilir ki?
Umudu yitirmemek gerek derdim her zaman. Bir savaş gibi düşün yaşamı, inadına tutunacak, inadına yaşayacak, inadına hayallerinin peşinde gideceksin…
Peki ya çürüme hızla kaplamışsa çevreni?
Kayıp giden, yitirilen onca şeyin ardından sessizce bakar olmuşuz, sessizce… Sanki bir oyun izler gibi…
Farkındalığınla sana kalan ise sadece yorgunluk…

4 yorum:

hhatay dedi ki...

''farkındalığınla sana kalan sadece yorguluk''
günün ardından yazını çok sevdim ebru ayrıntıların çok güzel tabii yine katılmadığım yerler var ama yukarda alıntıladığım son sözünle çok güzel bir yazı olmuş

hhatay dedi ki...

cok doğru bir soru ile başlamışsın yazıya ''tüm bu olup bitenlerle nasıl edilebilir ki? evet, nasıl tahammül edeceğiz?
katılmadığım nokta işte bundan sonrası; umut!
şöyle alıntı yapayım cioran'dan der ki; ''kurbanlık eğitimi yapmadıysa kimse yaşamaya çalışmasın'' yani uyuşamadığımız düşüncelerle uyuşmasını bilmek

ebru dedi ki...

"umut", ebedi çelişkimizin ismi olsun hakan :)

Adsız dedi ki...

dünyada iki kapılı bir han gibi durmanın
buraya böyle gelmiş olmanın
gelene yol açmanın ki içinden rüzgar geçirmenin
ne büyük güç istediğini anladım
durmanın ne büyük sabır

birhan keskin

sevgiler..